3 grudnia 2011 r. w Szkole Przedmiotów Ojczystych im. Jana Pawła II przy Heßstr.pojawił się św. Mikołaj. W sobotę poprzedzały go uśmiechnięte anioły, które przy pomocy rodziców przydźwigały ogromne paki prezentów. Do sali wypełnionej oczekującą dziatwą wkroczył – on, prawdziwy św. Mikołaj – a nie jakieś „mikołajki”.
Dostojny gość z uwagą przypatrywał się braci szkolnej. Serdecznie i bezwzględnie odpytywał z codziennego pacierza i tabliczki mnożenia. Rozliczał z grzeczności i pracowitości. Najgrzeczniej- szym ofiarował cenny włos z najprawdziwszej brody świętego. Każdemu, małemu i olbrzymom z klasy najstarszej, wręczał kolorową, pełną łakoci paczkę. Św. Mikołaj łaskawie zachęcał dzieci, by przysiadały na jego kolanie. Chwilę tę uwieczniały mamy, które fotografowały uradowane pociechy i wspaniałego gościa.
Społeczność szkolna pięknie przyjęła św. Mikołaja. Dzieci, wierszem i prozą, opowiadały historię świętego, a on radował się faktem, że jest tak znany. Widać było, że grzeczne i mądre dzieci cieszą się sympatią świętego. Obiecał, że przybędzie ponownie. Rodzice pracowicie pomagali św. Mikołajowi i krzątali się od rana, by sprawić dzieciom radość.
Następnego dnia 4 grudnia 2011 r. św. Mikołaj w asyście aniołów zawitał do niedzielnego przedszkola przy Szkole Przedmiotów Ojczystych im Jana Pawła II. Dziatwa przedszkolna śpiewała piosenki, wygłaszała wierszyki, a dzieci z „zerówki” przy wsparciu starszych kolegów ze szkoły przedstawiły legendę o św. Mikołaju. Odważniejsi z uśmiechem na ustach, ale też i z bijącym sercem podchodzili do niezwykłego gościa. Odpowiadali na zadawane przez świętego pytania, chętnie sadowili się na jego kolanach i obdarowani radośnie powracali w objęcia swoich rodziców. Mniej odważni odbierali prezenty wspólnie z mamą. Na koniec wizyty św. Mikołaj ruszył w tany z dziećmi i mimo bardzo napiętego harmonogramu pozostał jeszcze na chwilę, aby stanąć do zbiorowego, pamiątkowego zdjęcia.